U wordt niet meer beter. ‘Dat is een ingrijpende boodschap en voor de meeste mensen is het dan ook ontzettend zwaar om vervolgens op een bezoek van de huisarts te wachten’, stelt Wendeline Sluiter, palliatief verpleegkundige bij Thebe.
‘We ontlasten huisartsen door deze mensen zo snel mogelijk te bezoeken. Door een ACP-traject op te starten kunnen we, gezamenlijk, de palliatieve fase zo optimaal mogelijk inrichten.’
Betrokken worden
Wendeline is ACP-ambassadeur bij het wijkverpleegkundig team Haagse Beemden in Breda. Eind 2025 gaat ze met pensioen. De komende tijd besteedt ze aan de expertgroep palliatieve zorg waarvan ze kartrekker is. ‘Samen met collega Jessie Mutsters werkt ze als wijkverpleegkundige palliatieve zorg. Ons doel is om steeds meer huisartsen werk uit handen te nemen.’ Doelgroep van dit team zijn niet alleen terminaal zieken. ‘We streven ernaar betrokken te worden bij alle mensen die een levensverwachting van ongeveer een jaar hebben en bij alle kwetsbare ouderen. Het zou zo mooi zijn als ieder die dat wil, thuis kan blijven en niet opgenomen hoeft te worden in een ziekenhuis.’
Hoe bijzonder is het als je een fijne, diepe vertrouwensband kan opbouwen door de regelmatige, vaak diepgaande gesprekken
Wendeline Sluiter
Signaalmomenten
Als ambassadeur leert Wendeline wijkverpleegkundigen en verzorgenden om signalen op te pikken en daar iets mee te doen. ‘Het voeren van ACP-gesprekken ligt bij de verpleegkundigen van niveau 4 en 5, maar verzorgenden zijn er vaak bij als mensen bijvoorbeeld uitspreken dat het niet meer zo hoeft voor ze. Het is belangrijk dat zij dit soort opmerkingen doorgeven aan hun collega’s zodat gestart kan worden met het documenteren van de wensen. Want komt iemand met een longinfectie aan de beademing in het ziekenhuis te liggen dan kan de huisarts of wijkverpleging die wensen erbij pakken en het ziekenhuis ernaar handelen.’
Voorbeelden
Wat is volgens Wendeline de belangrijkste rol van een palliatief verpleegkundige tijdens een ACP-traject? ‘Het ACP-gesprek voeren en een aanspreekpunt zijn voor zowel de cliënt als collega’s. Collega’s met vragen verwijs ik meestal door naar de ACP-toolbox. Hierin staan heel mooie vragen die je tijdens een ACP-gesprek kunt stellen.’ Maar ze constateert helaas dat er ook collega’s zijn die zich niet bekwaam voelen om zo’n gesprek te voeren. Voor deze collega’s is deelname aan de fysieke training ACP zeker waardevol.
Band opbouwen
Wendeline vindt het erg belangrijk dat alle verpleegkundigen en leerlingen de e-learning volgen. ‘Dat maakt het werk namelijk mooier. Ik ben een aantal keer bij een terminaal zieke meneer geweest. Net voor hij euthanasie zou krijgen, ben ik afscheid gaan nemen. Hij vroeg of hij me een kus op mijn wang mocht geven als dank. Dat was een heel mooi moment. Dat soort momenten krijg je als je een vertrouwensrelatie opbouwt. Kom je enkel om zorg te verlenen, dan bouw je dit soort banden niet op.’
