‘Sinds we gestart zijn met ACP registreren we wensen rond de laatste levensfase consequent.’ Aan het woord is Nicole de Booij, wijkverpleegkundige bij Avoord in Etten-Leur. ‘Veel ACP-dingen deden we al. We zetten nu vooral in op het registreren ervan.’
‘Tijdens zorgmomenten of als je even een kop koffie drinkt met een cliënt horen (wijk)verpleegkundigen en verzorgenden vaak al waardevolle dingen zoals wat mensen nog zingeving geeft in het leven en ook op wat voor manier ze graag het laatste deel van hun leven willen doorbrengen. Het registreren daarvan is de enige extra handeling.’
Begin 2025 zijn ze binnen Avoord gestart met de uitrol van ACP in de extramurale doelgroep. De intramurale volgt later. Voorlopig registreren alleen de wijkverpleegkundigen de uitkomsten van de ACP-gesprekken.
Collega’s coachen
Samen met twee collega-wijkverpleegkundigen is Nicole verantwoordelijk voor Etten-Leur-centrum. ‘In totaal zijn we met tien collega’s, verdeeld over centrum, noord, zuid en Rijsbergen-Zundert.’ Iedere wijkverpleegkundige heeft een eigen aandachtsveld. ‘Dat van mij is palliatieve zorg. Ik coach collega’s die aan huis zorg verlenen en beantwoord vragen. Als ACP-ambassadeur volg ik scholingen om mijn kennis over ACP uit te breiden zodat ik meer kan uitdragen dan alleen de basis.’
Over-behandelen voorkomen
Inmiddels zijn alle wijkverpleegkundigen van het extramurale team geschoold via de e-learning ACP en passen ze ACP toe. ‘De meeste van mijn collega-wijkverpleegkundigen hebben ook de fysieke scholing (georganiseerd vanuit het ACP-project van TMZ) gevolgd. Zij waren hierover erg enthousiast; ze noemden het een prettige manier van leren. Hierdoor is er nog meer bewustwording ontstaan.’
Dat is precies waar ze binnen Avoord op inzetten. ‘Alle verpleegkundigen en verzorgden moeten weten dat ze wensen van cliënten niet alleen mogen aanhoren, maar ze moeten ook zorgen dat deze geregistreerd worden.’ Ze vindt het mooi dat ACP steeds meer gaat leven, want: ‘ik verwacht dat we dankzij ACP over-behandelen gaan voorkomen en mensgerichtere zorg kunnen geven.’
ACP als evaluatie-instrument
Alle cliënten van Avoord die thuiszorg krijgen vanuit de zorgverzekeringswet worden elk jaar geëvalueerd door een wijkverpleegkundige. ‘ACP is nu een vast onderdeel in deze evaluaties. We hebben de gespreksleidraad levenswensen uit de ACP-toolbox opgenomen in de vragenlijst die we gebruiken bij de evaluaties. Het gaat dan bijvoorbeeld om vragen als: wat zou u nog wel en niet willen en: wat is belangrijk voor u? Zo benoemde een cliënt laatst altijd erg genoten te hebben van fietsen. Sinds hij een herseninfarct gehad heeft, lukte dat fietsen niet meer. Na dit gesprek heeft hij een aangepaste fiets gekocht. Hij fietst weer en geniet daar erg van.’
Via het ONS-systeem waarmee ze bij Avoord werken, kunnen collega’s dossiers inzien en lezen wat er besproken is en wat iemands wensen zijn. Hierin staan uiteraard ook de wensen die ze op andere momenten oppikken en bespreken. ‘Dus als cliënten niet meer aan kunnen geven wat ze willen, dan kunnen naasten en zorgverleners toch besluiten nemen die zoveel mogelijk overeenkomen met de vastgelegde wensen.’
